-
1 ἐνόδιος
ἐνόδιος, α, ον, [dialect] Ep. [full] εἰνόδιος, η, ον Il.16.260, and so Trag. in lyr., in fem. εἰνοδία: Thess. [full] Ἐννοδία IG9(2).358, 1286; later ος, ον Paus. 3.14.9:—A in or on the way, σφήκεσσιν ἐοικότες.. εἰνοδίοις like wasps that have their nests by the way-side, Il.16.260; ἐ. σύμβολοι omens seen on the way, portending good or ill success, A.Pr. 487;πόλεις Plu.Aem.8
;στάσεις σκηνῶν Id.Ant.9
; for use by the way,D.H.
4.48.2 Subst. ἐνόδια, τά, nets for stopping the pathways, X.Cyn. 6.9.b blisters caused by walking, Thphr.Sud.15.II epith. of divinities, who had their statues by the way-side or at cross-roads, most freq. of Hecate,εἰνοδίας Ἑκάτης S.Fr.535.2
; also of Persephone,ἐνοδία θεός Id.Ant. 1199
; ;δαίμων ἐνοδία IG14.1390
; and Ἐνοδία alone, Hp.Morb.Sacr. 1, E.Hel. 570, AP6.199 (Antiphil.), IGIl.cc.;ἡ Ἐνόδιος Paus.
l. c., v.l. in Hp.l.c.; also of Hermes, Theoc.25.4, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνόδιος
См. также в других словарях:
ενόδιος — ἐνόδιος, ία, ον και ἐνόδιος, ον (επικ. τ. εἰνόδιος, ίη, ον) (Α) [οδός] 1. αυτός που βρίσκεται πάνω ή δίπλα στον δρόμο («τῶν γὰρ πόλεων τὰς ἐνοδίους καὶ παραθαλαττίους», Πλούτ.) 2. ο χρήσιμος για τον δρόμο 3. ως επίθ. τών θεών, τών οποίων έστηναν… … Dictionary of Greek
